Ο κ. Νιάρχος συγκέντρωσε σε έναν όμορφο τόμο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη ορισμένα ποιήματα που έχουν αφιερώσει Έλληνες ποιητές σε ομότεχνούς τους. Όπως και ο ίδιος σημειώνει στον πρόλογο, δεν επέλεξε ποιήματα απλώς “αφιερωμένα” σε κάποιον ποιητή. Προϋπόθεση για την καταχώρηση των ποιημάτων στην ανθολογία ήταν να υπάρχει το όνομα του ποιητή στον τίτλο του ποιήματος. Αυτό υποδηλώνει ότι το όνομα λειτούργησε ως κάτι περισσότερο από ένα όνομα, ως “σήμα” ή “σύμβολο”.
Στη συλλογή υπάρχουν ποιήματα αφιερωμένα σε γνωστούς ποιητές, όπως ο Σολωμός, ο Παλαμάς, ο Καβάφης και ο Σεφέρης, ωστόσο έχουν διασωθεί και ποιήματα αφιερωμένα σε ελάχιστα γνωστούς σήμερα ποιητές, όπως ο Γεράσιμος Σπαταλάς και η Αιμιλία Στεφάνου Δάφνη.
Ο κ. Νιάρχος σημειώνει ότι μια πρόχειρη κατάταξη των ανθολογημένων ποιημάτων μπορεί να γίνει σε 3 κατηγορίες:
1) Σε εκείνα που έχουν γραφτεί από ποιητές που θαυμάζουν έναν άλλο ποιητή,
2) Σε εκείνα όπου ένας ποιητής αισθάνεται πως συνδέεται ψυχικά με έναν άλλο ποιητή και του αφιερώνει κάποιο ποίημα και
3) Σε εκείνα που έχουν γραφτεί από ποιητές που διαισθάνονται ότι το “τέλος” τους είναι κοντά και χρειάζονται μια συντροφιά κατά το ταξίδι τους στην ανυπαρξία.

Τα τελευταία χρόνια έχουν εκδοθεί αρκετές “θεματικές” ανθολογίες, με θέματα όπως η θάλασσα, ο θάνατος, ποιήματα για τη μητέρα και τον πατέρα κ.ά. Η πρωτοτυπία αυτής της ανθολογίας βρίσκεται ακριβώς στο θέμα της: Μέσα από τις σελίδες της βλέπουμε τις πνευματικές σχέσεις και συμπάθειες πολλών ποιητών. Όπως σημειώνει ο κ. Νιάρχος, εάν επιλέγονταν ποιήματα με αφιέρωση σε κάποιον ποιητή, θα χρειάζονταν μια πολύτομη ανθολογία, γι' αυτό και προκρίθηκε η λύση του τίτλου.
Αν και κατανοούμε το σκεπτικό του, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να επεκτείνει τη συλλογή με ποιήματα που αφορούν σε ένα συγκεκριμένο ποιητή, αλλά τυχαίνει να μην αναφέρεται το όνομα αυτού του ποιητή στον τίτλο τους. Προσωπικά, έχω υπόψη μου το ποίημα: “Στροφές για τον ασύγκριτο” του Γ. Κοτζιούλα, που αναφέρεται σαφώς (και ονομαστικά) στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και πιστεύω πως θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στην ανθολογία. Με το ίδιο σκεπτικό, θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και το ποίημα: “Επιστολή” που έχει γράψει ο Γιώργος Κοροπούλης για το Ρώμο Φιλύρα. Τέλος, θεωρώ ότι πρόκειται περί παράλειψης της έκδοσης η απουσία του ποιήματος: “Ελεγείο στον Καρυωτάκη” του Γ. Κοτζιούλα επίσης.
Ελπίζουμε ότι μια μελλοντική δεύτερη έκδοση θα συμπεριλαμβάνει τα παραπάνω, μαζί με κάποια ποιήματα της πρόσφατης συλλογής του Διονύση Καψάλη, “Στον τάφο του Καβάφη”, (εκδόσεις Άγρα, Δεκ. 2003), την οποία θα παρουσιάσουμε προσεχώς και η οποία είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο μεγάλο μας ποιητή.
Θεωρούμε ότι η ανθολογία: “ποιητές για ποιητές” είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά, λόγω της ειδικής θεματολογίας της και γι' αυτό δεν πρέπει να απουσιάζει από τη βιβλιοθήκη όσων αγαπούν την ποίηση. Ο διάλογος και η επικοινωνία μεταξύ των ποιητών είναι κάτι επιθυμητό, ιδιαίτερα στην εποχή μας, όπου το πλήθος των περιοδικών, εφημερίδων, ιστοσελίδων του δικτύου και άλλων εκφραστικών μέσων μας οδηγεί μερικές φορές στο να μη γνωρίζουμε το έργο πολλών σύγχρονων ποιητών και λογοτεχνών. Ελπίζουμε η σελίδα www.lexima.gr να αποτελέσει έναν νέο πόλο έλξης των νέων, αλλά και παλαιότερων, ποιητών, συγγραφέων και των αναγνωστών και να βοηθήσει στη γνωριμία και επικοινωνία μας, ώστε να ανταλλάξουμε ιδέες και απόψεις για την ποίηση.

Σοφία Κολοτούρου

Για οποιοδήποτε σχόλιο πάνω στις
παρουσιάσεις ποίησης επικοινωνήστε
στο e-mail: sofiakol@hotmail.com